صندلی آزمایشگاهی

انتخاب صندلی آزمایشگاهی مناسب

انتخاب یک صندلی آزمایشگاهی مناسب نیاز توجه به چندین فاکتور کلیدی است که می‌تواند بر راحتی و کارایی کاربران تأثیر بگذارد. در اینجا به مواردی که باید در نظر بگیرید الشاره می شود:

1. – صندلی باید به گونه‌ای طراحی باشد که به بدن درین نشستن کمک کند و از خستگی و ناراحتی جلوگیری کند.
2. – صندلی‌های قابل تنظیم به کاربران این امکان می‌دهند که ارتفاع را بر اساس نیاز خود تنظیم کنند، که برای کار با میزهای آزمایشگاهی در ارتفاع‌های مختلف ضروری است.
3. – موادی که در ساخت صندلی به کار رفته باید در برابر مواد شیمی، رطوبت و سایر شرایط محیطی مقاوم باشد.

انواع صندلی آزمایشگاهی

صندلی آزمایشگاهی تابوره پایه ثابت

صندلی‌های آزمایشگاهی تابوره پایه ثابت طراحی شده‌اند تا راحتی و ثبات را برای کاربران فراهم کنند. این نوع صندلی‌ها معمولاً برای کارهای آزمایشگاهی که نیاز به تحرک زیاد ندارند، ایده‌آل هستند. به عنوان مثال، زمانی که کاربر باید به صورت مداوم بر روی یک سطح مشخص تمرکز کند، این صندلی‌ها به او کمک می‌کنند تا با راحتی بیشتری کار کند. با طراحی ارگونومیک و پشتیبانی مناسب، این صندلی‌ها خستگی ناشی از نشستن طولانی را به حداقل می‌رسانند و به کاربران این امکان را می‌دهند که با تمرکز بیشتر به انجام وظایف خود بپردازند.

صندلی آزمایشگاهی تابوره گردان

در مقابل، صندلی‌های آزمایشگاهی تابوره گردان با ویژگی‌های حرکتی منحصر به فرد خود، به کاربران اجازه می‌دهند به راحتی در محیط آزمایشگاه جابجا شوند. این نوع صندلی‌ها دارای چرخ‌هایی هستند که حرکت در فضاهای محدود را آسان می‌کند. کاربران می‌توانند به سرعت به ایستگاه‌ها و وسایل مختلف دسترسی پیدا کنند، که این موضوع باعث افزایش کارایی و بهره‌وری آنها می‌شود. طراحی این صندلی‌ها به گونه‌ای است که علاوه بر راحتی، قابلیت چرخش ۳۶۰ درجه نیز دارند و این امکان را فراهم می‌کند که بدون نیاز به بلند شدن، به راحتی به تمام نقاط اطراف خود دسترسی یابند.

با انتخاب صحیح بین این دو نوع صندلی، کارمندان آزمایشگاه می‌توانند محیط کاری خود را بهینه‌سازی کنند و به نحو بهتری به انجام پروژه‌های خود بپردازند.

نکات مهم هنگام خرید صندلی آزمایشگاهی

انتخاب صندلی آزمایشگاهی مناسب، تأثیر بسزایی بر راحتی و کارایی کاربران دارد. بنابراین، در نظر گرفتن نکات کلیدی در این انتخاب ضروری است.

طراحی استاندارد: صندلی باید به گونه‌ای طراحی شده باشد که پشتیبانی مناسبی از بدن کاربران ارائه دهد و به جلوگیری از خستگی ناشی از نشستن طولانی مدت کمک کند. ارتفاع قابل تنظیم، پشتی نرم و حمایت از کمر.

جنس و مواد استفاده شده: در ساخت صندلی است. مواد باید مقاوم و قابل شستشو باشند، چرا که در محیط‌های آزمایشگاهی احتمال ریختن مواد شیمیایی یا لکه‌ها وجود دارد. انتخاب موادی که به آسانی تمیز می‌شوند، نه تنها عمر صندلی را افزایش می‌دهد بلکه به حفظ بهداشت محیط کار نیز کمک می‌کند.

حرکت و قابلیت مانور:  برخی از صندلی‌ها با چرخ‌هایی طراحی شده‌اند که امکان جابجایی سریع در آزمایشگاه را فراهم می‌کنند. این ویژگی به کاربران این امکان را می‌دهد تا به راحتی به تجهیزاتی که در فاصله‌های مختلف قرار دارند دسترسی پیدا کنند. به همین دلیل، انتخاب صندلی‌هایی با چرخ‌های روان و باکیفیت از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

قابلیت تنظیم ارتفاع: صندلی باید به گونه‌ای باشد که ارتفاع آن به راحتی قابل تغییر باشد تا کاربر بتواند با توجه به نیاز خود، آن را تنظیم کند. این ویژگی به کاربران کمک می‌کند تا با نشستن در ارتفاع مناسب، فشار کمتری به کمر و پاها وارد کنند.

متریال صندلی آزمایشگاهی

انتخاب متریال مناسب برای صندلی‌های آزمایشگاهی یکی از عوامل کلیدی در تضمین راحتی، دوام و ایمنی کاربران است. مواد مورد استفاده در ساخت این صندلی‌ها باید با ویژگی‌های خاص محیط آزمایشگاه همخوانی داشته باشند.

پلاستیک مقاوم یکی از متریال‌های رایج در ساخت صندلی‌های آزمایشگاهی است. این نوع پلاستیک‌ها به دلیل وزن سبک و خاصیت ضد زنگ بودن، انتخاب خوبی به شمار می‌آیند. پلاستیک مقاوم همچنین به راحتی تمیز می‌شود و در برابر لکه‌ها و مواد شیمیایی مقاوم است.

فولاد ضد زنگ نیز به طور گسترده در ساخت فریم صندلی‌ها استفاده می‌شود. این متریال نه تنها از نظر استحکام عالی است، بلکه ضد زنگ و مقاوم در برابر خوردگی است. فولاد ضد زنگ به صندلی‌ها عمر طولانی می‌دهد و نیاز به تعمیر و نگهداری مداوم را کاهش می‌دهد.

برای پشتی و نشیمنگاه صندلی‌ها، معمولاً از فوم‌های با کیفیت استفاده می‌شود. این فوم‌ها دارای خاصیت ارتجاعی عالی‌اند و به کاربران کمک می‌کنند در طول ساعات طولانی نشستن، احساس راحتی کنند. نوعی از فوم‌ها که در برابر حرارت و مواد شیمیایی مقاوم هستند، انتخاب مناسبی برای آزمایشگاه‌ها به حساب می‌آیند.

روکش‌های پارچه‌ای یا پلاستیکی نیز می‌توانند به عنوان پوشش اضافی استفاده شوند تا راحتی و زیبایی بیشتری به صندلی ببخشند. این روکش‌ها باید ضد آب و ضد لکه باشند تا به آسانی شسته شوند و ظاهر جدیدی را به صندلی ببخشند.

به طور کلی، انتخاب متریال مناسب برای صندلی‌های آزمایشگاهی نه تنها به راحتی و دوام آنها کمک می‌کند بلکه ایمنی کاربران را نیز تضمین می‌کند. با توجه به خصوصیات و نیازهای خاص هر محیط آزمایشگاهی، می‌توان متریال مناسبی را انتخاب کرد تا عملکرد بهینه‌ای داشته باشد.

مکانیزم صندلی آزمیشگاهی

مکانیزم صندلی‌های آزمایشگاهی به گونه‌ای طراحی شده است که راحتی و کاربردی بودن را در محیط‌های علمی و تحقیقاتی فراهم کند. اجزای اصلی این مکانیزم شامل موارد زیر است:

مکانیزم تنظیم ارتفاع به کاربران اجازه می‌دهد ارتفاع صندلی را متناسب با قد خود تنظیم کنند. این تنظیم معمولاً از طریق یک پدال یا اهرم زیر نشیمنگاه انجام می‌شود. با فشار دادن اهرم، گاز یا فنر داخلی فعال می‌شود و صندلی به بالا یا پایین حرکت می‌کند.

چرخ‌های باکیفیت به صندلی‌های آزمایشگاهی امکان جابه‌جایی آسان را می‌دهند. این چرخ‌ها معمولاً از مواد مقاوم ساخته شده و چرخش نرم و بی‌صدا دارند. برخی از آنها دارای قفل هستند تا در صورت نیاز، صندلی ثابت بماند.

مکانیزم چرخش در صندلی‌ها به کاربران اجازه می‌دهد بدون نیاز به حرکت از صندلی، به زوایای مختلف دسترسی داشته باشند. این مکانیزم معمولاً از طریق بلبرینگ‌ها و محورها طراحی می‌شود و امکان چرخش 360 درجه را فراهم می‌کند.

پشتیبانی کمر و پشتی از دیگر ویژگی‌های مهم صندلی‌هاست. بسیاری از صندلی‌ها دارای پشتی قابل تنظیم هستند که به کاهش فشار بر ناحیه کمر کمک می‌کند و راحتی بیشتری در نشستن طولانی‌مدت فراهم می‌آورد.

مکانیزم جابجایی برخی صندلی‌ها به راحتی تغییر می‌کند. این ویژگی به کاربران امکان می‌دهد بدون بلند شدن از صندلی، به مواد و وسایل مختلف دسترسی پیدا کنند.

به طور کلی، طراحی و مکانیزم صندلی‌های آزمایشگاهی به گونه‌ای است که نیازهای خاص کاربران را برآورده می‌کند. این مکانیزم‌ها به بهبود کارایی و راحتی در استفاده کمک کرده و نقش مهمی در سلامت کاربران ایفا می‌کنند.

قیمت صندلی آزمایشگاهی به چه عواملی بستگی دارد؟